افزایش استخوان

روش‌های تقویت استخوان در درمان ایمپلنت

افزایش استخوان به معنای افزایش یا تقویت بافت استخوانی ناقص در درمان ایمپلنت است. این روش از تکنیک‌های مختلفی برای افزایش حجم یا اندازه استخوان فک استفاده می‌کند. افزایش استخوان زمانی استفاده می‌شود که در ناحیه‌ای که ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند، مقدار کافی استخوان وجود نداشته باشد و برای موفقیت درمان ایمپلنت بسیار مهم است.

رایج‌ترین روش‌های افزایش استخوان عبارتند از:

پیوند استخوان

در این روش، به ناحیه‌ای از استخوان که ناقص است، از منبع دیگری (معمولاً از بدن خود بیمار یا مواد پیوندی سنتتیک) پیوند استخوان اضافه می‌شود. مواد پیوندی با استخوان فک ترکیب شده و یک ساختار قوی ایجاد می‌کند و پایه‌ای مناسب برای قرار دادن ایمپلنت‌ها فراهم می‌کند.

بالا بردن سینوس

زمانی که در ناحیه فک بالایی برای قرار دادن ایمپلنت مقدار کافی استخوان وجود نداشته باشد، از روش بالا بردن سینوس استفاده می‌شود. در این روش، یک پنجره روی حفره سینوس باز شده و پیوند استخوان در این حفره قرار می‌گیرد. این روش با افزایش مقدار استخوان در ناحیه پشت فک بالایی که ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند، موفقیت درمان ایمپلنت را تضمین می‌کند.

گسترش ریج

این روش به افزایش عرض استخوان در ناحیه‌ای که ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند، اختصاص دارد. در مواردی که استخوان فک باریک یا نازک باشد، با استفاده از روش گسترش ریج استخوان پهن‌تر شده و فضای کافی برای قرار دادن ایمپلنت‌ها ایجاد می‌شود. در این روش از ابزارهای خاصی برای گسترش استخوان استفاده می‌شود و سپس با استفاده از پیوند استخوان یا مواد پیوندی سنتتیک تقویت می‌شود.

فرآیندهای افزایش استخوان معمولاً در مرحله آماده‌سازی برای درمان ایمپلنت انجام می‌شوند. این فرآیندها با بهبود کیفیت استخوان در ناحیه‌ای که ایمپلنت قرار می‌گیرد، باعث می‌شوند که ایمپلنت‌ها به‌طور بهتری ترکیب شوند. افزایش استخوان موفقیت درمان ایمپلنت را افزایش می‌دهد و همچنین به نتایج زیبایی و عملکردی بهتر کمک می‌کند.